Sezon ogórkowy

Ale nie w tym potocznym znaczeniu, bo roboty co nie miara. Tym razem w ruch poszły właśnie ogórki i to na różne sposoby.
O tak można podsumować moje wyczyny:

a jest tutaj trzy rodzaje przetworów.
Najpierw został dokonany podział ogórków ze względu na wielkość. I w zależności od tej segregacji  zostały odpowiednio zakwalifikowane do rodzaju przetworu.

Duży słój to oczywiście kiszone ogóreczki do bieżącego spożycia wg receptury na opakowaniu gotowej mieszanki ziół i przypraw. Wychodzą zawsze super.
Podobnie wysiliłam się z korniszonami, gotowy zestaw przypraw + woda tylko tym razem z octem i cukrem ( 1 l wody, 150 ml octu, 2,8 dkg soli, 15 dkg cukru. ) Do tego użyłam tych o najmniejszych gabarytach.
Nawet woda po ogórkach się nie marnuje; z kiszonych powstaje zupa ogórkowa a po korniszonach jest wyśmienita do zakwaszenia mięska / sosu.

A trzeci zestaw ( ogórki średnie )  to nowość; ogórki po kozacku, taki znalazłam przepis na; przepisy-aleksandry. blogspot

Zalewa:
- 4 szklanki wody
-1 szklanka octu
-  niepełna szklanka cukru
- 3 niepełne łyżki soli, kamiennej niejodowanej
- 5 łyżek musztardy

Składniki na jeden słoik
- niepełna łyżeczka gorczycy
- 3 ziarenka ziela angielskiego
- 3 ząbki czosnku, przecięte na pół, obranego
- baldachy kopru (lepsze są suchsze)
- kilka plasterków  obranej marchewki
- ogórków, tyle ile wejdzie , całe lub pokrojone

Zagotować zalewę, do słoiczków powkładać wszystkie składniki, zalać zalewą. Pasteryzować ok 5 -10 min.

 No i pora na ogórki największe, które wykorzystałam do mizerii.

Zalewa
- 1 szklanka octu
- 1 szklanka wody
- 5 łyżek cukru
- 1 łyżeczka pieprzu
- 3 łyżki soli

Obrane ogórki poszatkować ( ok 5 kg ). Zagotować zalewę. Zalać ogórki i pozostawić na 4-5 godz, od czasu do czasu mieszając. Po tym czasie przełożyć do słoików i pasteryzować ok 5 - 10 min.

A co w trawie piszczy?

Lato w pełni i wszystko pięknie kwitnie.

a część już zdążyła nawet przekwitnąć, jak powojnik. Malwy jeszcze ładnie się prezentują ale już niedługo, prawdopodobnie zeżre je rdza z którą walczę bezskutecznie od kilku lat. Ale puki co cieszę się pięknymi widokami.
Lawendę też zdążyłam już poprzycinać i kwiaty suszą się w flakonach ;

aby w końcu wylądować w woreczkach zapachowych i przypominać o letnich dniach.

Niuniek również nie narzeka na sielskie klimaty i z chęcią wyleguje się na trawce i wygrzewa kosteczki;

Tak, że wszyscy mają swoje zajęcie zgodne z wypracowanym statusem w rodzinie.

Róże pnące i pachnące

Pomyślałam sobie, że trochę się pochwalę moimi różami. Teraz akurat przypada ich najpiękniejsze kwitnienie, więc szkoda by było aby nie pozostał po nich żaden pisany i wizualny ślad.

Te róże dostałam po sąsiedzku a rosły one przy starym, drewnianym, pustym domku. Stąd moje domniemanie, że są to stare odmiany. Różowa przepięknie pachnie a czerwona ma niesamowite kwiaty. Płatki lekko się odwijają do spodu i są pokryte jakby delikatną skórzaną powłoką. Takich nigdzie wcześniej nie widziałam. Dotykając je ma się wrażenie, że ma się kontakt z jakimś miłym, mechatkiem.

Ta różyczka o drobnych, zebranych w małe bukieciki kwiatuszkach rośnie przy pergoli. I jeszcze w roku ubiegłym była na niej upięta. Na wiosnę wyglądała fatalnie, tak jakby przemarzła albo się zestarzała. A dobrych kilka lat już ma. Bardzo długo nie brała się do życia, pędy miała suche, więc mocno ją przycięłam. Właściwie została tylko jedna gałązka. A ona tak pięknie już zdążyła się rozrosnąć. Dobrze, że nie zadziałałam bardziej zdecydowanie.

To fakt, jak widać, przeważają kolory różowe i czerwone w moim ogrodzie. Są zdecydowanie najbardziej popularne i nie dziwota. To one wprowadzają do każdego ogrodu mocne akcenty i stwarzają niekiedy tło dla innych kolorów i powodują, że są bardziej widoczne. Tak jak tutaj żółta róża ślicznie komponuje się na tle czerwieni i jest jakby bardziej widoczna.

Na koniec zostawiłam same rarytasy. Ta różowa z żółtym środkiem.

Biała dla mnie jest bardzo ważna, ponieważ jest ona w zdecydowanej mniejszości.

No i dwukolorowa; różowo - żółta mi się trafiła i co roku zachwycam się jej niesamowitymi kwiatami.

Właściwie trudno jest mi  powiedzieć jakie stanowisko preferują róże. Ponoć są to kwiaty pełnego słońca, ale u mnie rosną one i w pełnym słońcu i w półcieniu i w zasadzie nie widzę aby któreś z tych stanowisk było preferowane. Nie próbowałam sadzić ich tylko w cieniu bo podejrzewam, że by im to zdecydowanie nie odpowiadało,
Poza tym zauważyłam, że nie należy się śpieszyć z ich wiosennym usuwaniem. W zimie lubią przemarznąć ale od korzeni prawie zawsze wybijają. Tak, że należy uzbroić się w cierpliwość.
Lubią je mszyce i mączniak i na wszelki wypadek zawsze zanim się pojawią pierwsze oznaki pryskam preparatem na mączniaka. A w przypadku mszyc stosuję roztwór czosnku a w tym roku przetestowałam mieszankę wody z Ludwikiem i octem. ( Opakowanie po płynie do mycia okien wody do tego po 2 łyżki Ludwika i octu ) I działa ale należy sprawdzać i dość często powtarzać psikanie, ale za to to sama ekologia.

Różności

Tak sobie powoli upłynął tydzień. Raz słoneczko, raz deszcz a jeszcze kiedy indziej burza. A ja w zależności od pogody albo wśród kwiatków w ogrodzie albo na piętrze w moim centrum, jak ja to mówię, dowodzenia.

Co słychać w ogrodzie? Pełnia lata i paleta wszystkich barw, pnie się groszek pachnący, kwitnie nagietek, surfinia, pelargonie;

taki artystyczny nieład.
I z innej strony;

na pierwszym planie kwietnik - rower ( moja zdobycz ze złomowiska ) a dalej autorska dekoracja starej stodoły, odmalowane okno i stare drzwi z zamontowaną półką na kwiaty.

Teraz pora na podsumowanie mojego eksperymentu. No i niestety szczepiene róży: http://kocham-wies.blogspot.com/2017/06/moje-eksperymenty.html,
nie powiodło się. Tak to jest z eksperymentami, dzielą się na udane i nieudane i tutaj jest ten drugi przypadek. Ciekawe jak autorowi tego pomysłu to się udało????
A to moja doniczkowa hodowla ziemniaków: 😏

A jak pogoda nie dopisała, udało mi się skończyć moje najnowsze dzieło dziergane;

tak, to jest parasol. I ten parasol tak mnie zachwycił, że robię kolejny i już myślę o następnym. Oświadczam wszem i wobec, że coś mnie opętało na punkcie parasolek. Nie wiem jak długo to potrwa ale jak widzę sytuacja jest rozwojowa. Aż strach się bać ale tak to uzależnia.

Jeszcze nie pisałam o jedzeniu a więc zaczynam. Już niejednokrotnie pisałam, jestem łasuchem a w Chabaziewie daleko do sklepu a poza tym nie zawsze chce się jechać. Więc wówczas w ruch idą przepisy i najchętniej te które czymś mnie zaciekawiły. Tym razem były to racuchy z serem ( ze strony aniagotuje.pl )

Zaczyn
-  30 gramów świeżych drożdży
-  łyżka cukru
-  łyżka mąki
- 2 łyżki ciepłej wody
mieszamy i odstawiamy na ok 15 min aby zaczęły buzować.
Ciasto
- zaczyn
- 15 dkg męki pszennej ( niepełna szklanka )
- 3 średnie jajka
- 15 dkg zwykłego sera ( niepełna szklanka )
- 1/4 kostki miękkiego masła
- 2 łyżki cukru

Wszystkie składniki mieszamy ( ser kruszymy ) i odstawiamy na ok 15 min w ciepłe miejsce. Smażymy placuszki na patelni bez tłuszczu.

Wspaniale smakują same albo z konfiturą np malinową.

A poza tym jest wspaniale i nie tylko ja tak czuję ale po Niuńku też widać luz i szczęście:

Miętowo

Tym razem postanowiłam zabrać się za miętę. A ponieważ jest ci u mnie tego ziela pod dostatkiem więc problemu nie ma a na dodatek jeszcze nie było u mnie aż tak miętowo.

Moje miętowisko jest dość nietypowe:

rośnie sobie  na dziko w towarzystwie kwiatów albo też odwrotnie, kwiaty w jej towarzystwie. Widać, że nie wchodzą sobie w drogę bo pięknie kwitną i z roku na rok rozrastają się i jest ich coraz więcej.
W innym miejscu posadziłam jeszcze miętę czekoladową również w towarzystwie kwiatów ( groszek pachnący i macierzanka );

ma smak lekko czekoladowy a ta kombinacja wyjątkowo mnie zachwyca  np pastylki miętowe w czekoladzie czy lody miętowe z drobinkami czekolady.

Powszechnie wiadomo, że w medycynie ludowej mięta była stosowana w bólach żołądka, zaburzeniach trawienia a także w kolkach jelitowych. Wiele się nie zmieniło i obecnie ze względu na właściwości rozkurczowe jest również stosowana przy tego typu dolegliwościach.

Co roku suszę miętę i już nie raz udało mi się poratować potrzebujących, a jak wiadomo na wsi wszystko się przydać może i nie wiadomo kiedy, komu i na co.

Tym razem postanowiłam wzbogacić swoją ofertę miętową a mianowicie robię syrop miętowy.

Potrzeba ;
- 1l wody,
- 25 dkg cukru,
to zagotowujemy i do wrzątku wrzucamy
- ok 15 łodyg mięty, u mnie tyle:

więcej na pewno nie zaszkodzi.
Po ok 24 godz.przecedzamy, dodajemy sok z 1 cytryny, zagotowujemy i wrzące wlewamy do butelek. Zakręcamy i nie pasteryzujemy.

Syrop wyśmienicie smakuje dodany do napojów chłodzących, lodów jak kto lubi, herbatki itp.

W podobny sposób wykorzystam miętę do likieru miętowego.
Czyli robię syrop:

tylko wg innych proporcji; 60 dkg cukru i 1/2 l wody dodaję miętę i czekam do dnia następnego. Dodaję sok z 1 cytryny i jeszcze raz podgrzewam.  Przecedzam i do jeszcze ciepłego syropu wlewam spirytus i przelewam do butelek.

A to efekt końcowy :

Mała buteleczka to syrop a duże to likiery do których dodała jeszcze po gałązce mięty czekoladowej dla wzmocnienia efektu. Teraz pora na dojrzewanie, ale raczej nie za długie.


I jeszcze z ostatniej chwili. Będąc po mleka na ser miałam okazję skosztować kompotu z dodatkiem mięty. Bardzo fajny, orzeźwiający i na pewno też będę tak robić.

W medycynie ludowej liście mięty pieprzowej oraz olejek miętowy stosowało się w bólach żołądka, zaburzeniach trawienia, jak nudności, niestrawność, a także w kolkach jelitowych. Obecnie liście mięty pieprzowej w postaci herbaty, nalewki, olejku i wyciągu są stosowane w dolegliwościach, takich jak skurcze górnego odcinka przewodu pokarmowego i dróg żółciowych, gdyż wykazują działanie rozkurczowe i obniżają napięcie mięśni gładkich.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/medycyna-niekonwencjonalna/mieta-pieprzowa-zastosowanie-i-dzialanie-miety-pieprzowej_39832.html

W medycynie ludowej liście mięty pieprzowej oraz olejek miętowy stosowało się w bólach żołądka, zaburzeniach trawienia, jak nudności, niestrawność, a także w kolkach jelitowych. Obecnie liście mięty pieprzowej w postaci herbaty, nalewki, olejku i wyciągu są stosowane w dolegliwościach, takich jak skurcze górnego odcinka przewodu pokarmowego i dróg żółciowych, gdyż wykazują działanie rozkurczowe i obniżają napięcie mięśni gładkich.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/medycyna-niekonwencjonalna/mieta-pieprzowa-zastosowanie-i-dzialanie-miety-pieprzowej_39832.html

W medycynie ludowej liście mięty pieprzowej oraz olejek miętowy stosowało się w bólach żołądka, zaburzeniach trawienia, jak nudności, niestrawność, a także w kolkach jelitowych. Obecnie liście mięty pieprzowej w postaci herbaty, nalewki, olejku i wyciągu są stosowane w dolegliwościach, takich jak skurcze górnego odcinka przewodu pokarmowego i dróg żółciowych, gdyż wykazują działanie rozkurczowe i obniżają napięcie mięśni gładkich.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/medycyna-niekonwencjonalna/mieta-pieprzowa-zastosowanie-i-dzialanie-miety-pieprzowej_39832.html

Wspaniały początek wakacji

Zaczął się dla mnie bardzo szczęśliwy i wesoły tydzień. Niespodziewanie nawiedziła mnie starsza wnuczka Klara. A ta przyjemność trwać będzie równiutko : od czwartku do czwartku.

Siedzimy sobie na wsi a ja kombinuję jak umilić Klarze pobyt. Codzienne kiełbaski z ogniska na kolację, świeżutkie bułeczki, spanie w namiocie, huśtanie w hamaku to niektóre z atrakcji pobytu na wsi. W planie spacery wzdłuż pól i lasu.

A spanie w namiocie w sielankowej scenerii, ciszy,  w sąsiedztwie kwiatów musi być bajkowe bo trwa do godzin około południowych, nawet poranne pianie kogutów nie jest w stanie go zakłócić ;

 Wieczorem unosi się mieszanka zapachów maciejki, lawendy i róży, takie wrażenia węchowe możliwe są tylko w Chabaziewie i chyba wpływają na długość snu.

No i oczywiście kulinarne dogadzanie; czyli nieodmiennie pizzerinki , http://kocham-wies.blogspot.com/2015/11/nadal-jestem-w-odwiedzinach-u-corki-i.html
i bułeczki czosnkowe, tegoroczny hicior, http://kocham-wies.blogspot.com/2017/04/czas-zaczac.html
i to oczywiście na okrągło.

Ale zbliżała się niedziela i coś by tu wypadało wymyślić niestandardowego. Wpadłąm na pomysł jakiejś regionalnej imprezy, więc zaczęłam grzebać w internecie . Moje próby, a raczej pewnie nieznajomość pobliskich miejscowości nie przyniosły zamierzonego efektu, bo albo coś tam już było albo dopiero się odbędzie. Ale nie ma to jak pomoc sąsiedzka, poszłam na naradę no i znalazło się: Dni Dubiecka. Odległość ok 30 km, czyli w sam raz na popołudniową wycieczkę.

No i była wycieczka ale ......
Ta impreza niestety zawiodła mnie. Spodziewałam się jakichś smakołyków przygotowanych przez Koła Gospodyń Wiejskich czy też stoisk z rękodziełami. A tu nic z tych rzeczy, pustynia kulinarna i atrakcyjna. Bardzo skromnie, właściwie oprócz jednego stoiska z dmuchańcami:

na więcej nie można było liczyć.

Tak, że miała być atrakcja i kolacja a skoczyło się na zakupach w pobliskim sklepie. Zaopatrzone w kiełbaski i takie tam sobie zakupy...., udałyśmy się z powrotem do Chabaziewa na tradycyjną kolację, czyli patyk, kiełbasa i ognisko.

No trudno i tak się zdarza grunt to się na dobre nie zrazić.